Reactie van de “Bezorgde Psychologen” op de brief van VVKP aan haar leden.
Beste VVKP-bestuurders,
U roept samen met uw zusterpartij UPPCF uw leden op hun bijdrage voor de registratie bij de psychologencommissie niet binnen de vooropgestelde termijnen of zelfs helemaal niet meer te betalen. Nochtans is het voor psychologen, als zij onder de titel “psycholoog” willen werken, wettelijk verplicht zich te registreren.
U beroept zich daarvoor op het bestaan van het visum dat “klinisch psychologen” nodig hebben om te “mogen werken” en betoogt dat dat visum de bestaande registratie kan vervangen. Meer concreet : u verzet zich tegen de registratie bij de commissie en aldus organiseert u het verzet tegen de commissie – het enige neutrale orgaan dat alle psychologen verenigt.
U doet dat op basis van uw verontwaardiging (mee surfend op de verontwaardiging van vele psychologen die niet precies weten welke rol de commissie dient te spelen) over de “verhoogde bijdrage” – maar u stelt tegelijk ook een verhoging van uw eigen bijdrage voor.
U lijkt aan te sturen op een eigen commissie (orde ?) voor klinisch psychologen onder voogdij van het ministerie van volksgezondheid. Aangezien de VVKP een beroepsvereniging is die de belangen van klinisch psychologen probeert te behartigen, net zoals een aantal andere beroepsverenigingen dat doen, zouden we verwachten dat u deze démarche goed hebt doorgesproken met andere beroepsverenigingen voor psychologen. We kunnen ons immers niet voorstellen dat u, als vereniging die nauwelijks 2600 leden heeft, meent de belangen van “alle klinisch psychologen” te kunnen vertolken.
Hoe ook, wij zijn bezorgd. De klinisch psychologen zitten, naar ons aanvoelen, in de hoek waar de klappen vallen. De IFIC-regeling toonde al aan hoe denigrerend men op het ministerie van volksgezondheid naar ons vak kijkt. Maar ook de ELP-regeling, waarin het gebrek aan autonomie erg stuitend is, toont aan hoe men op volksgezondheid kijkt naar de rol van psychologen. In periodes waarin zulke tendensen duidelijk worden lijkt het ons erg belangrijk dat we “verbinding zoeken” tussen alle actoren die zich betrokken weten bij de verdediging van de positie van de klinisch psycholoog. Het lijkt ons dus niet de moment om elkaar te bestrijden, om elkaar vliegen af te vangen, om mee te surfen op makkelijke kritiek op andere actoren.
Het streven om een eigen orgaan voor klinisch psychologen op te zetten en dat dan specifiek onder de voogdij van het ministerie van volksgezondheid is ook allerminst een neutraal streven. Aangezien de psychologencommissie het enige orgaan is dat alle psychologen (dus ook niet-klinisch psychologen) verenigt en dus verbindt, is een van de gevolgen van jullie ambitie dat de klinisch psychologen zich moeten losmaken van de andere psychologen. Niet direct een verbindende démarche dus.
De psychologencommissie valt niet louter onder de verantwoordelijkheid van de minister van volksgezondheid, maar ook onder de minister van middenstand. Die positie van de psychologencommissie laat ons toe, als klinisch psychologen, niet uitsluitend gereglementeerd en ondergebracht te worden in een gezondheidsmodel, dat vandaag nog steeds een medisch model is. We weten, uit de praktijk, dat we pas effectief zijn als we uit het medisch model stappen, en dat is ook wat de theorie steeds duidelijker toont.
Dat het bestuur van een professionele beroepsvereniging de democratische besluitvoering binnen een onafhankelijk orgaan ongedaan tracht te maken lijkt ons ongepast. De verhoging van de bijdrage werd goedgekeurd door de plenaire vergadering, een orgaan waarin BFP/FBP erg goed vertegenwoordigd is. Die stemming werd bekrachtigd door de minister van middenstand. Van een professionele beroepsvereniging mag, vinden wij, verwacht worden dat ze het nodige respect opbrengt voor democratische besluitvoering en voor de bepalingen van de wet.
U vergeet ook belangrijke informatie mee te geven aan de VVKP-leden die uw oproep positief zouden willen beantwoorden. Voor zij die als zelfstandige aan de slag zijn, zou het niet langer geregistreerd zijn mogelijk fiscale gevolgen hebben – aangezien de BTW-vrijstelling gekoppeld is aan het al of niet geregistreerd zijn als psycholoog. U moet dus niet alleen een vergelijk met Maggie De Block en met de commissie vinden maar ook met het ministerie van financiën.
Vanzelfsprekend steunen we het streven van de VVKP om een en ander administratief te vereenvoudigen en dus slechts één procedure te behouden die het ons mogelijk maakt de titel te dragen én te werken als klinisch psycholoog.
De huidige problemen echter aangrijpen om de strijd aan te gaan en te polariseren lijkt ons een verkeerde keuze in woelige tijden.
Hoe een en ander ook geregeld geraakt : we hebben een neutrale en federale instantie nodig die de deontologie en de rechten van de patiënt vrijwaart en dus een tuchtraad.
We pleiten daarom voor overleg en samenwerking : alle actoren die de (klinisch) psychologen verdedigen, zouden in overleg een oplossing moeten proberen vinden. We roepen iedereen op samen te werken met respect voor ieders rol (een beroepsvereniging heeft een andere opdracht dan een orde), en indien nodig de wet via de geijkte procedure in vraag te stellen.
Met vriendelijke en collegiale groeten,
De bezorgde psychologen
Wouter Mareels, Stef Joos, Tania Schuddinck, Hilde Descamps, Philippe Grisar, Dieter De Grave, Nathalie De Neef, Tim Reddé, Ilse Barbe